Χριστούγεννα και φέτος!

Είναι πραγματικά αλήθεια ότι καθώς μεγαλώνουμε ο χρόνος περνά πιο γρήγορα, εγώ έτσι καταλαβαίνω, για πότε ήρθαν τα Χριστούγεννα ενώ στο μυαλό μου είναι πολύ κοντά ο Αύγουστος.....

Έπλεξα κάποια εύκολα χριστουγεννιάτικα σχέδια , ένα φιόγκο απλό κατακόκκινο, βελανίδια και φύλλα βελανιδιάς, αστέρια , μικρά σχέδια και τελικά βρήκαν το σκοπό τους. 
Στο πατρικό του άντρα μου βρήκαμε τις γυάλες του παππού και απο καιρό τις είχαμε κουβαλήσει στο σπίτι .

Σε αυτές έβαζαν λάδι και γινόντουσαν θεόβαρες!
Το θυμάμαι καλά αυτό γιατι αρκετές φορές τις κατεβάζαμε απο το ντουλάπι της κουζίνας όπου τις φυλούσαν για να γεμίσουμε λάδι τα μικρότερα μπουκάλια.
Έτσι όμορφες και πράσινες που τις είδα,σκέφτηκα να τις στολίσω και τις έβαλα στο πρεβάζι του παραθύρου της κουζίνας, πιστεύω ότι είναι απο τα καλύτερα στολίδια, μιας και κουβαλάνε και όμορφες αναμνήσεις μαζί τους.Αναμνήσεις απο ανθρώπους που έφυγαν , απο τραπέζια οικογενειακά χαρούμενα, απο τα νιάτα μας.

Πολλά αντικείμενα λοιπόν απο τα παλιά σπίτια είναι δεμένα με μάς γιατι με ένα τρόπο τα ζήσαμε και τα αγαπήσαμε.
Ξέρετε ...αυτές ήταν οι δουλειές που ζητούσαν απο τους μικρότερους οι μεγαλύτεροι..να κατεβάσουμε τις κουρτίνες για πλύσιμο ή να τις κρεμάσουμε ξανά , ήταν ψηλοταβανα τα σπίτια και έπρεπε να τεντωθει καλά ακόμη και ένας ψηλός άνθρωπος πάνω στη σκάλα.
Να πάμε έξω στο δροσερό ντουλάπι που είχε ο παππούς - ο πεθερός μου κάτω απο τη σκάλα , μέσα στη πέτρα χτισμένο και να βγάλουμε απο το πήλινο πυθάρι τουρσί ή απο το διπλανό πυθάρι παστά κεφαλόπουλα που έφτιαχνε ο ίδιος.
Και αυτά τα πυθάρια μας συντροφεύουν πιά.

Στον κήπο τα βασιλικά μου ακόμη αντέχουν πράσινα και περιμένω να καφετίσουν τα άνθη τους για να μαζέψω τους σπόρους....

Σπόρους μαζεύω και απο όλες τις γλάστρες , είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πώς φυτρώνουν την Άνοιξη!

Χειροτεχνίες όλων των ειδών σε ένα νοικοκυριό , όλα με τα χέρια και το μεράκι μας γίνονται και όσο μεγαλώνουμε τόσο κάνουμε πράγματα σαν αυτά που βλέπαμε να κάνουν οι γονείς μας.
 Το συζητάμε συχνά αυτό μεταξύ μας τώρα τα παιδιά , μα πώς κάνω εγώ τώρα? Εγώ? Ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι θα ....πηγαίνω τόσο στην εκκλησία λέει ο ένας....ότι θα φτιάχνω ελιές...'οτι...πολλά μικροπράγματα που νομίζεις ότι με τα χρόνια,σιγά σιγά μπαίνουν μέσα σου και λίγο λίγο βγαίνουν....

Και λίγο πρίν τα Χριστούγεννα μαζέψαμε και όλα τα ρόδια και όπως οι παλιοί τα φυλάξαμε σε δροσερό και σκιερό μέρος να αντέξουν ώς τώρα!

Καλά Χριστούγεννα !!