Μπέζ της άμμου, του ζεστού καλοκαιριού!

Το μπέζ δεν ειναι ένα άοσμο , άχαρο χρώμα, είναι ζεστό σαν την άμμο και σαν τη πέτρα και είναι απο τα πιό κομψά χρώματα !

Γι αυτό και έπλεξα σε αυτό το υπέροχο βαμβακερό νήμα τη ζακέτα μου αυτή που την ονόμασα Σαχάρα!  Τώρα γιατί την ονόμασα......είναι πρακτικό , μετά απο τόσα σχέδια πλεκτών, το να ψάχνω σε διάφορα αρχεία ένα σχέδιο χωρίς ιδιαίτερο όνομα αλλά απλή περιγραφή όπως....... μπεζ καλοκαιρινή ζακέτα  δεν με βοηθά καθόλου ενώ έτσι θα βρίσκω αμέσως και θα καταλαβαίνω γρήγορα για ποιό σχέδιο με ρωτούν όσοι πλέκουν.

Δεν είναι εύκολο να πλέκεις ολόκληρο ρούχο ,έχεις πάντα το άγχος πώς θα στρώνει όταν τελειώσει!  Δοκιμές στο μοντέλο ....που το περιμένω υπομονετικά να έρθει να δοκιμάσει  και αλλαγές , ξηλώματα....οι παλιές μοδίστρες , πλέχτρες έλεγαν, - αν δεν ξηλώσεις σωστό δεν γίνεται!

Υπομονη λοιπόν ! Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό σε όλα ....

Η πλέξη είναι μισά ποδαράκια και φουσκωτά μισά ποδαράκια , μιά έξυπνη και εύκολη βελονιά!

Δείτε το βιντεάκι μου στο καναλι μου στο You Tube  και μην ξεχνάτε να κάνετε εγγραφή εκεί πατήστε το κόκκινο subscribe  κάπου στα δεξιά της σελίδας ή στο τέλος κάθε βίντεο όταν εμφανιστεί αυτή η λεξούλα!

Το βιντεάκι μου για τη ζακέτα Σαχάρα

Σε λίγες μέρες μπαίνει ο Ιούνης , αχ τί όμορφος μήνας! 

Να έχετε ένα όμορφο καλοκαίρι 

Αγαπώ το γκρί!

Το γκρί δεν είναι για μένα ένα μουντό χρώμα ! Είναι ένα ζωντανό χρώμα και το αγαπώ σε όλες τις αποχρώσεις! Είναι το χρώμα της πέτρας και οι πέτρες έχουν απίστευτες αποχρώσεις...απο το ανοιχτό έως και το σχεδόν μαύρο!

Αυτό είχα στο μυαλό μου όταν άρχισα να σχεδιάζω αυτή τη ζακέτα! Μάζεψα όλα τα γκρί κουβάρια που είχα στο σπίτι , μα όλα!! Και τα αράδιασα στο τραπέζι μου, σαν να έφερα τα παιχνίδια μου . Αυτή την αίσθηση έχω όταν πιάνω τα νήματα μου, χωρισμένα πιά  στα κουτιά που μου αγόρασε η κόρη μου, σε κατηγορίες!

Δυό κούτες με βαμβακερά , απαλά βισκοζένια και αέρινα καλοκαιρινά νήματα, ευτυχώς αυτές μένουν στην άκρη ....πρός το παρόν! Οργάνωση!
Σε μία δύο έχω τα γκρί μαύρα , τα μάλλινα με ακρυλικό, σε δύο άλλες τα απαλά μου και ακριβούτσικα merinos! 

Σας έχω πεί για υτά τα merinos που είναι απο μία πολύ καλή ράτσα προβάτων . Τα εκτρέφουν κυρίως στην Ν. Ζηλανδία κια πρόσφατα είδα και ένα ντοκυμαντέρ απο μιά φάρμα τέτοια! Αυτό που μου άρεσε είναι ότι αγαπούν τα ζώα! Είναι μια οικογενειακή φάρμα και κουρεύουν ο μπαμπάς και οι γιοί, τα πρόβατα έχουν απέραντη πεδιάδα να βοσκήσουν και να τρέξουν ελεύθερα!

Παιδεύτηκα αρκετά να φτιάξω το πατρόν , ξήλωσα και ξαναέπλεξα και τελικά στρώνει πολύ ωραία , αυτό ήταν η έννοια μου , να στρώνει καλά στους ώμους , στα μανίκια!
Το βιντεάκι μου είναι στο You Tube στο κανάλι μου και αν τη πλέξετε περιμένω να μου πείτε πώς έγινε !

Δεν κατάλαβα πότε πέρασαν τα Χριστούγεννα και πάμε για Πάσχα ! Η Σαρακοστή είναι μια περίοδος που μου θυμίζει Άνοιξη!
Και είναι μέρες γλυκές....χαιρετισμοί κάθε Παρασκευή ,όμορφες λειτουργίες, όμορφα λόγια αγάπης, ωραίες ψαλμωδίες, νηστεία για όσους θέλουν και μπορούν!

Στο χωράφι μας πολλές δουλειές πρέπει να γίνουν , τα φασκόμηλα πανέμορφα και ευωδιαστά περιμένουν τη ζέστη , το χώμα θέλει σκάλισμα ......χέρια και υπομονή!

Το κρύο , ο χειμώνας κρατάει ακόμη αλλά το πρωί με ξυπνάνε τα πουλιά με φασαριατζίδικα τιτιβίματα, η αυλή μας και γύρω γύρω η περιοχή είναι γεμάτη με δένδρα και είναι τα σπίτια τους αυτά και είναι σαν να μαζεύονται για καφέ πρωινό και λένε λένε .....τί λένε άραγε μεταξύ τους!!
Συζητάνε τα οικογενειακά τους!!


Το πρώτο χιόνι για φέτος ήρθε αργά και για μία μέρα μας έκανε να τρέχουμε παίζοντας!
Η Χριστίνα με τον Ιγκόρ και τη Κάρα , στιγμές χαράς!

Να είστε καλά!

Χριστούγεννα και φέτος!

Είναι πραγματικά αλήθεια ότι καθώς μεγαλώνουμε ο χρόνος περνά πιο γρήγορα, εγώ έτσι καταλαβαίνω, για πότε ήρθαν τα Χριστούγεννα ενώ στο μυαλό μου είναι πολύ κοντά ο Αύγουστος.....

Έπλεξα κάποια εύκολα χριστουγεννιάτικα σχέδια , ένα φιόγκο απλό κατακόκκινο, βελανίδια και φύλλα βελανιδιάς, αστέρια , μικρά σχέδια και τελικά βρήκαν το σκοπό τους. 
Στο πατρικό του άντρα μου βρήκαμε τις γυάλες του παππού και απο καιρό τις είχαμε κουβαλήσει στο σπίτι .

Σε αυτές έβαζαν λάδι και γινόντουσαν θεόβαρες!
Το θυμάμαι καλά αυτό γιατι αρκετές φορές τις κατεβάζαμε απο το ντουλάπι της κουζίνας όπου τις φυλούσαν για να γεμίσουμε λάδι τα μικρότερα μπουκάλια.
Έτσι όμορφες και πράσινες που τις είδα,σκέφτηκα να τις στολίσω και τις έβαλα στο πρεβάζι του παραθύρου της κουζίνας, πιστεύω ότι είναι απο τα καλύτερα στολίδια, μιας και κουβαλάνε και όμορφες αναμνήσεις μαζί τους.Αναμνήσεις απο ανθρώπους που έφυγαν , απο τραπέζια οικογενειακά χαρούμενα, απο τα νιάτα μας.

Πολλά αντικείμενα λοιπόν απο τα παλιά σπίτια είναι δεμένα με μάς γιατι με ένα τρόπο τα ζήσαμε και τα αγαπήσαμε.
Ξέρετε ...αυτές ήταν οι δουλειές που ζητούσαν απο τους μικρότερους οι μεγαλύτεροι..να κατεβάσουμε τις κουρτίνες για πλύσιμο ή να τις κρεμάσουμε ξανά , ήταν ψηλοταβανα τα σπίτια και έπρεπε να τεντωθει καλά ακόμη και ένας ψηλός άνθρωπος πάνω στη σκάλα.
Να πάμε έξω στο δροσερό ντουλάπι που είχε ο παππούς - ο πεθερός μου κάτω απο τη σκάλα , μέσα στη πέτρα χτισμένο και να βγάλουμε απο το πήλινο πυθάρι τουρσί ή απο το διπλανό πυθάρι παστά κεφαλόπουλα που έφτιαχνε ο ίδιος.
Και αυτά τα πυθάρια μας συντροφεύουν πιά.

Στον κήπο τα βασιλικά μου ακόμη αντέχουν πράσινα και περιμένω να καφετίσουν τα άνθη τους για να μαζέψω τους σπόρους....

Σπόρους μαζεύω και απο όλες τις γλάστρες , είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πώς φυτρώνουν την Άνοιξη!

Χειροτεχνίες όλων των ειδών σε ένα νοικοκυριό , όλα με τα χέρια και το μεράκι μας γίνονται και όσο μεγαλώνουμε τόσο κάνουμε πράγματα σαν αυτά που βλέπαμε να κάνουν οι γονείς μας.
 Το συζητάμε συχνά αυτό μεταξύ μας τώρα τα παιδιά , μα πώς κάνω εγώ τώρα? Εγώ? Ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι θα ....πηγαίνω τόσο στην εκκλησία λέει ο ένας....ότι θα φτιάχνω ελιές...'οτι...πολλά μικροπράγματα που νομίζεις ότι με τα χρόνια,σιγά σιγά μπαίνουν μέσα σου και λίγο λίγο βγαίνουν....

Και λίγο πρίν τα Χριστούγεννα μαζέψαμε και όλα τα ρόδια και όπως οι παλιοί τα φυλάξαμε σε δροσερό και σκιερό μέρος να αντέξουν ώς τώρα!

Καλά Χριστούγεννα !!