Με ένα σάλι στη πλάτη!

Ο Αύγουστος φτάνει στο τέλος του και ήδη το νοιώθουμε στην ατμόσφαιρα! Μας έβρεξε λίγο και κρυώσαμε . Το  κίτρινο σάλι μου, που έχω πλέξει απο την άνοιξη ήταν το σωτήριό μου, για όλα τα δροσερά βράδυα του καλοκαιριού!
Ο αυχένας μου είναι τόσο ευαίσθητος , θέλω κάτι να τον καλύπετει ακόμη και στις μικρές αλλαγές θερμοκρασίας και πάντα έχω ένα πλεκτό σε μιαν άκρη.

Σας δείχνω την κίτρινή εσάρπα μου που έπλεξα με βελονάκι νούμερο 4 και νήμα baby βαμβακερό της ALIZE , ένα πραγματικά απαλό νήμα . Θα σας δείξω το σχέδιο σε βιντεάκι. Το νήμα μου άρεσε τόσο που το έχω πάρει σε όλα τα χρώματα που βρήκα, σε τυρκουάζ έπλεξα μία κουβερτούλα, σε βεραμάν μία ζακέτα , τώρα με περιμένουν το ροζ , το φουξ και το εκρού!!

Στον κήπο τα βασιλικά μου είναι τέλεια, μάζεψα φύλλα για τα χειμωνιάτικα πέστο! Θα μαζέψω και σπόρο για τις νέες μου γλάστρες , για του χρόνου, έτσι έκανα φέτος και δεν αγόρασα φυτά.

Μέσα στις βιγκόνιες λίγος μαιδανός ανθίζει ακόμη και με βολεύει αφάνταστα να κόβω απο κεί για το φαγητό.

Έτσι κυλούν οι μέρες γεμάτες απασχόληση.
Όλοι οι μήνες μου είναι ευχάριστοι, παλιά ήμουν πιό επιλεκτική. Τώρα καθώς μεγαλώνω και αισθάνομαι ότι ο χρόνος είναι πολύτιμος , βλέπω τον κόσμο με άλλα μάτια, σε κάθε αλλαγή βρίσκω κάτι καλό, δεν πειράζει κι ας χαλάσει ο καιρός , θα καθήσουμε στη βεράντα με τις ζακέτες μας και θα μιλάμε πλέκοντας. Δεν πειράζει κι ας μην πάω πουθενά, πολλές φορές τα δήθεν πρέπει είναι αυτά που μας μελαγχολούν που μας δημιουργούν τεχνητές ελλείψεις.

Συμμάζεψα όλα τα βαμβακερά μου νήματα να δώ τί θα κάνω με αυτά. Κουβερτούλες μπεμπέ πλέκω με βαμβακερά νήματα και το χειμώνα.

Κάθε μέρα είναι μια μέρα χαράς, είμαστε γεροί και είμαστε στα σπίτια μας,έχουμε  τόσα πολλά μικρά πράγματα  για να κάνουμε και να γεμίσουμε χαρά μέσα μας! 

Θα σας δείξω και αυτή τη μπορντούρα με τα μπαλάκια που δίνει στο τελείωμα μια παιχνιδιάρικη όψη και είναι εύκολη πολύ!

Περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία να πάω για δυό μέρες στη θάλασσα που αγαπώ τόσο πολύ και δεν μπόρεσα ούτε να τη δώ φέτος. Αν πάω θα είμαι ευτυχισμένη ....κι αν δεν πάω πάλι το ίδιο θάμαι! 
Να είστε καλά!

Ταξίδι πίσω στο χρόνο...

Χρόνια πολλά!

Κάθε χρόνο γυρίζουμε με αγάπη στο βλαχοχώρι του πατέρα μου τη Κλεισούρα της Καστοριάς, που βρίσκεται στο όριο των νομών Κοζάνης, Φλώρινας και Καστοριάς και επισκεπτόμαστε το μοναστήρι της Παναγίας της Κλεισούρας που είναι ακριβώς κάτω απο το χωριό , στις υπώρειες...δηλαδή στους πρόποδες του βουνού Μουρίκι. 

Ο Άγιος Νικόλαος στην κεντρική πλατεία.

Το μοναστήρι που είναι αφιερωμένο στη γέννηση της Παναγίας, όπως φαίνεται απο τη Κλεισούρα, πανέμορφο και με μεγάλη ιστορία, εκεί έζησε η Οσία Σοφία η ασκήτισσα της Παναγίας.

Ο καιρός είχα αλλάξει ήδη όταν ξεκινήσαμε και απο το καύσωνα που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες βρεθήκαμε με χειμωνιάτικα μπουφάν στους 15 βαθμούς της αυγουστιάτικης νύχτας στην πλατεία της Ελβετίας της Ελλάδας, όπως την είχε χαρακτηρίσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Βόλτες με τα πόδια στις απότομες ανηφόρες και κατέβασμα προσεκτικό γιατι τα καλντερίμια με τρομάζουν με τη κλίση τους.Όμως σε κάθε στροφή με περιμένει και ένα μαγευτικό παλιό σπίτι με τις σκουριασμένες σιδεριές στα παραθύρια , τις γκρεμισμένες πέτρες , τις λιωμένες κουρτίνες που ακόμη στέκονται να κρύβουν το εσωτερικό του σπιτιού...

Το παλιό...100 ετών , μπακάλικο!

Συγγενείς μακρινοί βρίσκονται αρκετοι στο χωριό. Σε μία απο τις βόλτες μου με φώναξε η Εύη και με ξενάγησε στο πατρικό τους , ένα παλιό αρχοντικό δίπατο που σώζεται πραγματικά συγκινητικά όπως το είχαν οι πρόγονοί τους.

Τι ταξίδι πίσω στο χρόνο πραγματικά μπαίνοντας στο σπίτι!! Μόλις πρωτοπατάς στα παλιά σανίδια αρχίζει το κριτς κρατς σε κάθε βήμα , ακουμπάς τη λαδομπογιά στους ξύλινους τοίχους , ζεστή και φιλική!

Ντουλάπια με πορσελάνες απο τα ταξίδια τους καθώς ήταν έμποροι ικανοί!

Και το υπέροχο δωματιο με τα μιντέρια γύρω γύρω απο το τζάκι και το στρογγυλό τραπέζι με το μαγκάλι !

Το κεντημένο μαξιλάρι μαρτυρά την ημερομηνία που κεντήθηκε  ....1900.....

Παλιό κέντημα της εποχής !

Μπαίνοντας στο σαλόνι της εποχής βλέπουμε μια όμορφη κονσόλα με δύο παλιές λάμπες .

Και μια κούκλα με παραδοσιακή φορεσιά της Κλεισούρας.

Παλιές ζυγαριές με δράμια πάνω στις ντουλάπες της κουζίνας.

Στον επάνω όροφο ένα μεγάλο τραπέζι με ασημικά και υφαντό τραπεζομάντηλο!

Μπουφέδες με συρτάρια που ανοίγουν κρυφά, φωτογραφίες των γιαγιάδων και παππούδων στους τυρκουάζ τοίχους, κάδρα και μαξιλάρια κεντητά. λασέδες, πλεκτά με σαίτα, κάθε λογιών τέχνη των χεριών, είναι παντού!
Αυτό ήταν το ταξίδι μου , εύχομαι να εκτιμάμε όλοι μας ότι παλιό έχουμε κληρονομήσει , ίσως έτσι γίνουμε καλύτεροι μέσα μας!

Σας αποχαιρετω με τον  Άγιο Μάρκο, ένα απο τα πολλά ξωκκλήσια που χτίστηκε το 1864 , υπέροχα τοποθετημένος σε ένα λόφο.

Η πατρίδα μας είναι πραγματικά ένα στολίδι!

Kουβερτούλα με κυματάκια ....σαν το φλοίσβο της θάλασσας!

Καλοκαίριασε για τα καλά αλλά στη θάλασσα ακόμη δεν μπήκα . Είμαστε πιά αγρότες και το καλοκαίρι είναι καιρός δουλειάς. Μου  αρέσει τόσο να δουλεύω που δεν γκρινιάζω πολύ που δεν κάνω μπάνια όσο παλιά. Όχι ότι πηγαίναμε για πολλές μέρες αλλά ήταν συνήθεια απο την πρώτη έως τις δεκαπέντε Αυγούστου να νοικιάζουμε στην Τορώνη της Χαλκιδικής όλη η παρέα μαζί και να κολυμπάμε , οι άντρες να ψαρεύουν κουβαλώντας δύο βάρκες....τί ετοιμασία...παραγάδια....πετονιές...καλάμια....δολώματα να μυρίζει η κατάψυξη γαρίδα ή σκουλήκια.
 Μαγειρέματα για να βρούμε έτοιμο φαγητό μετά τη κούραση του μπάνιου, τα καλοκαίρια μου μυρίζουν γεμιστά με τη βοήθεια της μαμάς που τα κάνει πολύ νόστιμα, φασολάκια ...και γενικά πολύ κατσαρόλα!!

Πέρασαν χρόνια έτσι και τώρα που μεγάλωσαν τα παιδιά , μας έχουν μείνει οι ωραίες αναμνήσεις,και σε μάς και στα παιδιά μας . Περνάει γρήγορα ο χρόνος , να κρατάμε όσο μπορούμε τη καλή μας διάθεση, να μή γκρινιάζουμε για μικροπράγματα, να ζούμε τη κάθε μέρα μας όπως θα τη ζούσαμε μέσα απο παλιές φωτογραφίες.

Δεν έπλεκα νεότερη και τώρα απολαμβάνω αυτό το θείο δώρο στη ζωή μου. Ήμουν μια πολυάσχολη μαμά με δυό παιδιά που έκανα τόσες χειροτεχνίες στη δουλειά μου κι αυτό ήταν σαν χόμπυ για μένα .

Τώρα διαλέγω τα νήματα με τόση ευχαρίστηση , αρχίζω νέα σχέδια με ανυπομονησία και μια χαρά μεγάλη...αυτή τη χαρά που δίνει το ότι τα μοιράζομαι με μια όμορφη παρέα !!

Στο μεταξύ και σαν καλή νοικοκυρά έφτιαξα και μαρμελάδα απο τα υπέροχα πεντανόστιμα βερύκοκα που έφερε ο ξάδελφός μου απο το εύφορο κτήμα του.

Ερωτεύτηκα αυτό το απαλό βαμβακερό νήμα ακόμη πιο πολύ όταν τέλειωσα μιά κίτρινη εσάρπα που έπλεξα σε αυτή τη ποιότητα. Έτσι ξεσήκωσα ότι άλλο χρώμα μου άρεσε στην ίδια ποιότητα. Αυτό το γαλαζοτυρκουάζ της πισίνας το βρήκα τέλειο για κουβερτούλα αγορίστικη μπεμπέ.

Δείτε το βιντεάκι μου για την πλέξη , με βελονάκι , δεν είναι εύκολη ούτε και δύσκολη, όπως όλα αν τα δούμε σαν πρόκληση, τα πετυχαίνουμε με υπομονή!

https://www.youtube.com/watch?v=nLCKVXuPtkE



Σε ένα απο τα παλιά καλάθια που είχα πλέξει με κορδόνι βαμβακερό έβαλα πολλές λεβαντίνες που άνθισαν στον κήπο!

Και έτσι περνάει σιγά σιγά το καλοκαίρι με βράδυα στη βεράντα ακούγοντας το summERTime στο ραδιόφωνο !