Με τη ζεστασιά του ήλιου!

Είναι τόσο χαρά Θεού ο καιρός, που δεν μοιάζει με τίποτε για Οκτώμβριος μήνας! Είχα 



προετοιμαστεί για τα κρύα και τώρα αυτή η ζεστασιά του ήλιου με γυρίζει πίσω. Με κάνει να αφήνω την εξώπορτα ανοιχτή όλη μέρα όπως το καλοκαίρι , να μπαίνει ο ήλιος μπόλικος μέσα στο σπίτι.

 Για τα σκυλιά τον Ιγκόρ και τη Κάρα είναι μάλλον αδιάφορο γιατί εξακολουθούν να μένουν στις μαξιλάρες τους τη πιο πολλή ώρα παρακολουθώντας τα του κήπου από τη σιγουριά της γωνιάς τους ...μέσα στην ασφάλεια του σπιτιού! Αυτό που λένε να έχεις κήπο αν έχεις σκύλο δεν έχει σχεδόν καθόλου εφαρμογή στη περίπτωσή μας. 

Σκέφτομαι αυτό που λένε ...να ζείς τη κάθε μέρα σου ! Το προσπαθώ όσο μπορώ μέσα απο το μικρό μου κόσμο , με τις καθημερινές απλές ασχολίες , τις δουλειές του σπιτιού ...τις απαραίτητες ...τη δουλειά με τα βότανα...το πλέξιμο, που έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της μέρας και εξακολουθεί να μου δίνει πολλή χαρά!

Και το πλέξιμο δεν είναι αυτό καθαυτό το πλέξιμο...είναι και όλα τα γύρω απο αυτό. Το πρωί, με τον καφέ και με κανένα να μή σου μιλά και χαλά την απαραίτητη, πολύτιμη αυτή  ώρα της μοναξιάς, μου αρέσει πάρα πολύ να ξεφυλλίζω σχέδια , στο pinterest κυρίως , στο you tube, να μπώ και λίγο στην ομάδα να δώ ποιός ανέβασε και τί. Το πότε περνά αυτή η μία ώρα που έχω βάλει σαν όριο για να σηκωθώ απο τη πολυθρόνα μου κι εγώ δεν ξέρω!

Μια εσάρπα που άρχισα κατά τον Αύγουστο τέλειωσε πρίν αρκετές μέρες και μόλις κατάφερα και τη μπορντούρα , άρχισα να τη κουβαλώ παντού μαζί μου , με σκοπό καλό βέβαια , να βρώ τα μοντέλα μου. Η Χριστίνα τη πρωτοφόρεσε στο σπίτι αλλά και η Μαρία δεν γλίτωσε στο μπάρμπεκιου που βρεθήκαμε!

Ευτυχώς που μείνανε και κάποια καλέσματα σε ωραία ρετιρέ ,γεμάτα γλάστρες , κούνιες ατμοσφαιρικές και παντζούρια παλιά,βαμμένα λουλακί για να βγαίνουμε απο το καβούκι μας!

Αυτό το ρετιρέτου ξαδέλφου ...η αυλή των θαυμάτων! Ο Κύρος Γρανάζης αυτοπροσώπως ο ξάδελφός μου. Έχει μετατρέψει ένα θερμοσυσσωρευτή σε φουφού! Πάνω τα κάρβουνα , κάτω ράφια , στο πλάι στερεοφωνικό με ηχεία και με ρόδες το όλο σύστημα για να μετακινείται!
 Ο δε εκτυπωτής δίπλα στα παντζούρια είναι ένα υπέροχο ραδιόφωνο, πάλι απο τα χέρια του!

Χαίρομαι πολύ τη στιγμή που φωτογραφίζω τα πλεκτά και όλα τα υπόλοιπα και πάντα κουβαλάω  τη κάμερα μαζί μου και με δουλεύουν και λίγο όλοι στην οικογένεια ...άααα   ξέρω ...για το μπλόγκ!Είναι και αυτό ένα απο τα αγαπημένα στέκια μου και θέλει πολύ υλικό απο φωτογραφίες , οι οποίες θέλουν μίκρεμα και φωτισμό έξτρα, μου τάχουν μάθει αυτά τα παιδιά μου , ο Αναστάσης , τους κυνηγάω βέβαια παρακαλώντας, κρατάω σημειώσεις για όλα και μαθαίνω συνέχεια!
Το κείμενο , τον τίτλο, δεν τα προετοιμάζω.  Σκέφτομαι και γράφω.....δεν διορθώνω ποτέ!

Πολλά πράγματα αφήνουμε για να κάνουμε αυτά που αγαπάμε αλλά αυτό καθώς μεγαλώνουμε είναι απαραίτητο γιατί είναι λιγότερα αυτά που έχουν δύναμη να μας αρέσουν και αυτό είναι το αλάτι της ζωής!