Μιά κουβέρτα....χίλια χρώματα!

Το ξέρω τί θα σκέφτεστε...εεε  όχι απο τώρα χειμώνας. Είναι όπως στο τέλος των διακοπών


 , που όλοι εύχονται καλό χειμώνα, αλλά δεν αρέσει σε πολλούς. Μια κουβερτούλα όμως για να τελειώσει , θέλει το χρόνο της γι αυτό είναι η κατάλληλη εποχή τώρα.

Το σχέδιο είναι γνωστό και το έχουν πλέξει πολλές κυρίες που έχουν σχετικά με το πλέξιμο blogs αλλά είναι και πολύ παλιό, έχω μαξιλαράκια απο τη γιαγιά μου με τα περίφημα πέταλα , τα 3 ποδαράκια μαζί. 

Στην αρχή ξεκίνησα θέλοντας να ξοδέψω τα άπειρα νήματα που γέμισαν τα ράφια μου και τελικά ήταν μια έκπληξη κάθε φορά το πώς έδειχνε το κάθε χρώμα μόλις το πρωτοέβαζα. Θα έπρεπε να κάνω ένα σχέδιο βέβαια , αυτό είναι το σωστό αλλά δεν έκανα , ομολογώ!

Οταν έχω να κάνω με τα χρώματα είναι σαν να βουτάω στο παρελθόν, είναι ότι με συνδέει με τη παλιά μου ζωή......όταν είχαμε τη βιοτεχνία και δυό φορές το χρόνο σχεδίαζα τη συλλογές των παιδικών ρούχων. Η αρχή αρχή τα υφάσματα , τα χρώματα , η υφή, η μυρωδιά, φρεσκοβαμένα , φρεσκουφαμένα να περνάνε απο μπροστά σου εκατοντάδες καρτέλες με δείγματα και εσύ να ονειρεύεσαι , να διαλέγεις , να ράβεις με το μυαλό. 

Ετσι κάπως αισθάνομια και τώρα , στα νερά μου που λένε , σε ένα μαγικό κόσμο!

Καλό φθινόπωρο!