Μπρατσάκια πήρες;

Κορίτσια πάμε για μπάνιο, αφήστε για λίγο τις σκοτούρες ,έστω και για λίγες ώρες και πάμε να βουτήξουμε μήπως καθαρίσει λίγο το μυαλό μας. Τριγυρνάω όλες αυτές τις μέρες στα μπλόγκ σας και σας διαβάζω και χαίρομαι που γνώρισα τόσες ενδιαφέρουσες προσωπικότητες , αυτή η ξεμυαλίστρα οθόνη δεν με αφήνει να τελειώσω το σίδερό μου που μαζεύτηκε βουνό, με κάνει να αγανακτώ όταν με ρωτάνε κάτι και μου αποσπούν τη προσοχή θαρρείς διαβάζω για πανελλήνιες  και λίγο αρπάζει και το φαί μου συχνά πυκνά, δεν το κρύβω ( μα πότε προλαβαίνει και μαυρίζει αυτό το κρεμμύδι?). 

Καθώς βρίσκομαι σε προσωρινή  αποχή απο  χειροτεχνίες και πλεξίματα λόγω αυχένα θα σας δείξω αργότερα τις δημιουργίες μου.

Πάρτε μια γεύση απο Σιθωνία το μεσαίο πανέμορφο πόδι της Χαλκιδικής και βυθιστείτε στο γαλάζιο της!

Ο Αθως όπως φαίνεται απο τη μύτη του ποδιού της Σιθωνίας , απο ψηλά ακριβώς πριν κατεβείς στο Καλαμίτσι, τόσο καθαρά να βλέπεις το απέναντι πόδι!

Τα βραχάκια της Τορώνης , όπου μας αρέσει να κολυμπάμε, τόσο κρυσταλλένια νερά!

 

 Η είσοδος στο Πόρτο Κουφό, ζωγραφιστό λιμανάκι!

 Τορώνη !

Το κτίριο του λιμενικού στο Πόρτο Κουφό, πόσο θα ήθελα ένα τέτοιο παλιό σπίτι!

Ο καθαρός βυθός που σταφταλίζει!

Οι κατσικούλες μου αρέσουν πάρα πολύ τόσο που όταν φράζουν το δρόμο κατεβαίνω , τις φωτογραφίζω και τις χαζεύω στη κυριολεξία.

Η λίμνη του Πόρτο Κουφό, μιά λιμνούλα ακριβώς δίπλα στο λιμανάκι, παραμυθένια κι αυτή!

Αυτά τα γαλάζια νερά μαγεύουν , βουτάς και τα αφήνεις όλα πίσω για λίγο, μήπως λύνονται ποτέ όλα?  

Καλό καλοκαίρι και δροσερές βουτιές σε όλες!

Δείξε μου τη κούπα σου να σου πώ ποιός είσαι!

Τα καφέ ζουζούνια  κάνουν αυτο τον διαγωνισμό για κούπες, έτρεξα κι εγώ γρήφορα γρήγορα, φωτογράφισα και ορίστε η κούπα μου, να μη λείπει, Είμαι κι εγώ σαν τη Χριστίνα απο τις νεραιδοδημιουργίες ρομαντική. Σύντομη ανάρτηση και τρέχω να ψηφίσω και εγώ τις άλλες κούπες της μπλογκοπαρέας που απο ότι είδα είναι τρελλούτσικες...
Καλή εβδομάδα, δεν ακούω μπουμπουνητά πιά, θα αρχίσει το καλοκαιράκι και θα βάλω τα καινούργια καλύματα στις πολυθρόνες της βεράντας μου τα οποία μόλις τα ράψω θα σας τα δείξω.
Πολλά φιλιά , να περνάτε καλά!

Vintage και πάλι Vintage!

H Λίνα απο το horiseirmo.blogspot.gr μας κάλεσε να ψάξουμε στις ντουλάπες και να βρούμε παλιά αντικείμενα, ρούχα άλλων εποχών,  που σώθηκαν απο το πέταμα...ωραία αναζήτηση που σε κάνει να ξεθάβεις πράγματα όπως αυτό το ραδιόφωνο , το παλιό του σπιτιού μας  που παλιά το είχα κάπου στο σαλόνι, μετά η κούραση του ξεσκονίσματος με έκανε να το καταχωνιάσω κάπου αλλά τελικά το βρήκα στο δωμάτιο του γιού μου όπου έχει μαζέψει κι αυτός διάφορα...

Τη λάμπα λαδιού την είχα αγοράσει εγώ απο κάποιο παλαιοπωλείο, δεν είναι οικογενειακή αλλά για μένα  είναι αγαπημένη! Απο τα πράγματα του παρελθόντος μου αρέσουν πολύ και αυτά των αρχοντικών , τα ωραία σερβίτσια, οι πορσελάνες, πάρα πολύ οι κομόντες, οι συρταριέρες, για παράδειγμα υπάρχει ένα είδος συρταριέρας με 7 φαρδιά και μακριά συρτάρια που αν θυμάμαι καλά την λένε κάτι σαν εβδομαδιαία γιατι το νοικοκυριό τους ήταν να έχουν πράγματα σε κάθε συρτάρι για κάθε μέρα της εβδομάδας, τί ωραία νοικοκυρίστικη οργάνωση! Αυτό  αφορούσε βέβαια πλούσια σπίτια, ήθελα πολύ να αγοράσω μια τέτοια συρταριέρα αντίκα αλλά δεν τα κατάφερα. Μου αρέσουν όμως επίσης το ίδιο και τα αντικείμενα τα χρηστικά οι παλιές χάλκινες κατσαρόλες, οι μαστραπάδες που είχαν ο παππούς και η γιαγιά μου του μπαμπά μου οι γονείς που ήταν βλάχοι, μαστραπάδες είναι τα ποτήρια απο εμαγιέ με χερούλι, εκεί έπιναν το πρωινό τους γάλα , αυτό το ποτήρι τα άφηνες και στη σόμπα πάνω τη μασίνα δηλαδή τη ξυλόσομπα και έμενε ζεστό το γάλα. Μου αρέσουν όλα τα σκεύη σχετικά με το γάλα , τις αγελάδες, οι μεγάλες καρδάρες που τώρα φυτεύουμε λουλούδια μέσα, τα ταψιά τα παλιά, τα τάσια κάτι χάλκινα λεκανάκια όπου έπλεναν ότι ήθελαν , αυτό πριν τα πλαστικά και πολλλα άλλα που τώρα δεν μπορώ να θυμηθώ.

Αυτό το σίδερο το έχω αγοράσει επίσης απο παλιατζίδικα, και έλεγα οτι θα το περιποιηθώ λίγο 
αλλά ακόμη δεν το έκανα τίποτε και ίσως δεν πρεπει μη το χαλάσω.

Αυτή η λάμπα είναι αρκετά παλιά , είναι απο το σπίτι της πεθεράς μου.

Αυτά κατόρθωσα να βρώ με μια γύρα, δεν πήγα στης μαμάς μου να ψαχουλέψω, όταν το κάνω θα σας δείξω ότι βρώ κι εκεί, πολλά φιλιά απο εμένα, κρατήστε ότι παλιό των μαμάδων σας ακόμη κι αυτά που τώρα δεν σας αρέσουν, ποτέ δεν ξέρετε, τα γούστα μας αλλαζουν όταν είμαστε μικρές τα υποτιμούμε λίγο ίσως αλλα όσο μεγαλώνουμε τα βλέπουμε με άλλο μάτι .

Θα κλείσω με μια φωτογραφία παλιά, είναι οικογενειακή του άντρα μου και επειδή φωτογράφισα το παλιό σπίτι πρόσφατα τώρα που οι γονείς του δεν υπάρχουν πιά, τη θεώρησα vintage κι αυτή, το παλιό στύλ του ποζαρίσματος όλης της οικογένειας, κι έτσι  σας τη δείχνω.

Μάρτιος

Καλώς μας ήρθε ο Μάρτιος!

Ο μήνας της Ανοιξης εύχομαι να έρθει παντού, μέσα μας και έξω μας,  στα υλικά μας και στα πνευματικά μας. Μυρίζει ήδη Πάσχα, η Καθαρά Δευτέρα μας βάζει στο πνεύμα της μεγάλης γιορτής, συνταγές σαρακοστιανές παντού σε περιοδικά, τηλεόραση, μαγειρέψτε λοιπόν ακόμη κι αν δεν νηστεύετε παραλλαγές των οσπρίων και των λαχανικών για αλλαγή.

Οσο για πλεξίματα, ραψίματα, όρεξη να έχετε! Πρέπει να καθαρίσω το σπίτι για Πάσχα , ειδικά την κουζίνα, όοοολα τα ντουλάπια, όοοολα  τα συρτάρια να λάμψει, έξω τις βεράντες , την αυλή μόλις φτιάξει   λίγο ο καιρός , με βλέπω με τενοντίτιδα πάλι. Και  τα θέλω τα χέρια μου, πώς θα πλέξω? Εχω τόσα σχέδια, για καλοκαιρινές τσάντες, για καλάθια με βελονάκι και άλλα πολλά.

Λοιπόν καλή διάθεση, τον καφέ δίπλα μας και  στη αγαπημένη μας γωνία στον καναπέ και καλή δουλειά!

Θέλω να καλωσορίσω τα νέα κορίτσια στη παρέα την Μαρίνα, τη Sofia , τη Αννα, τη tante Kiki, τη Χrysa , τη Linaaaap, τις τρείς φίλες της Περι καλλιτεχνίας ο λόγος!

Μια χειμωνιάτικη μέρα στη Χαλκιδική

Τελευταία μέρα του Φλεβάρη κι εγώ πήγα ως τη κοντινή Χαλκιδική για μια δουλειά. Οποιος κι αν είναι ο σκοπός ενός μικρού ταξιδιού, μόλις το αυτοκίνητο βγεί απ' τη πόλη και αρχίσεις να διασχίζεις επαρχιακό δρόμο η φύση γύρω σου σε κάνει να νοιώθεις ότι πηγαίνεις εκδρομή, μια ωραία συννεφιασμένη χειμωνιάτικη μέρα.

 Το χειμώνα, το τοπίο που είναι σε μας τόσο οικείο σαν καλοκαιρινό νομίζω ότι είναι πιο γοητευτικό. Υγρασία σ' όλες τις πρασινάδες απο τη χτεσινή βροχή, μουλιασμένα τα χορτάρια που ξεπετιούνται στις άκρες των ήδη πράσινων σταροχώραφων και πάνω τους τα πρώτα χρώματα, πορτοκαλί λουλουδάκια που τρύπωσαν θαλερά.

  Οι ελιές κάτω σε μια πράσινη πλαγιά, ξαλαφρωμένες απ' το φορτίο τους και έτοιμες να δυναμώσουν νέους καρπούς. Συγκινούμαι πραγματικά μ' αυτά τα δένδρα, λέω Ελλάδα, χαρακτηριστικό δένδρο δικό μας. Απερίφραχτα κτήματα, ελιές σε κάθε στροφή σαν να σου χαρίζουν τα δώρα τους, και μόνο να τις βλέπεις... δεν ξέρω , μάλλον θα ήθελα να έχω έναν ελαιώνα.

Πιο πέρα ένας γκρίζος θάμνος, γεμάτος ξερόκλαδα, τί θα ξεφυτρώσει άραγε σε λίγο απ' αυτόν?  Κι όμως, παραδίπλα σ'ένα χαντάκι στην άκρη του χωματόδρομου μια πρασινάδα γεμάτη με κόκκινες παπαρούνες και κίτρινα μικρά αγριολούλουδα. 

Στη φωτογραφία τα κίτρινα λουλούδια φαίνονται σαν η λήψη να έγινε μια ηλιόλουστη μέρα κι όμως ήταν σήμερα που ψιλόβρεχε κι αυτά είναι σαν να αντανακλούν τη κιτρινάδα τους γύρω. Περπάτησα σε ένα χωράφι, λασπώθηκα, κρύωσα, γύρισα γρήγορα στη ζέστη του αυτοκινήτου αλλά αν είχα χρόνο και κατάλληλα παπούτσια θα έκανα σίγουρα μια βόλτα μεγαλύτερη σ' εκείνα τα χωράφια, την επόμενη φορά...