Στην εξοχή για ένα πίνακα ζωγραφικής !

Σήμερα είμασταν βόλτα μια μεγάλη παρέα στο βουνό εδώ στο Ωραιόκαστρο.  



Κανά δυό χλμ ψηλά , είναι το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία και εκεί πήγαμε για να βγάλουμε μια φωτογραφία την οποία μας ζήτησε ο Αναστάσης για το νέο έργο του . Είμασταν λοιπόν τα 7 μοντέλα που πόζαραν με ρούχα εποχής , άλλες με μαύρα ρούχα σαν πρωταγωνίστριες αρχαίας τραγωδίας ....άλλες με αέρινα εκρού, μέσα στο ωραίο πράσινο της ανοιξης. 

Θα σας πώ περισσότερα γι αυτό παρακάτω , αφού σας δείξω και το νέο μου σάλι ...ηλιαχτίδα!

Η Μαρία που μαζί με την Ιωάννα είναι η ψυχή του Spectral ήταν στο βουνό μαζί μας έγινε και το μοντέλο μου πάλι και με το όμορφο χαμόγελό της έκανε το σάλι μου να μοιάζει πραγματικά πολύ όμορφο!

Αυτό το κίτρινο μόλις το πρωτόδα στο ράφι μου τράβηξε το βλέμμα. Σε όλα τα πράγματα έτσι είμαι, πολύ γρήγορα κάτι ξεχωρίζει στην προτίμηση μου, είτε είναι ρούχο, είτε διακοσμητκό . Στα νήματα συνήθως τα θέλω όλα αλλά τώρα στα καλοκαιρινά οι νέες αποχρώσεις, δροσερές, με κάνουν να ονειρεύομαι πιο πολύ απο ότι τα χειμωνιάτικα χρώματα.

Κίτρινο βαμβακερό baby νήμα πολύ απαλό και ευκολοδούλευτο, με βελονάκι νούμερο 4,5 . Το σχέδιο αρχίζει απο τη μύτη κάτω και μεγαλώνει σιγά σιγά δημιουργώντας ρόμβους. Χρειάζεται λίγο μέτρημα στην αρχή , στις πρώτες 15-20 σειρές και μετά το μαθαίνει κανείς εύκολα και μετά βοηθιέσαι και απο τις προηγούμενες σειρές  και πλέκεις.

Κίτρινο του ζεστού ήλιου....έτσι μπήκε στο μυαλό μου και αμέσως πήρα 4 κούκλες , για να τις έχω , χωρίς σκοπό.

Αυτό το καιρό μου έχει κολλήσει το τρίγωνο, δεν ξέρω γιατί, ίσως γιατί βλέπω και στις ομάδες πολλές να πλέκουν εσάρπες όμορφες και ζηλεύω!
Έτσι μια εσάρπα ξανάρχισε....Θα σας γράψω το σχέδιο αναλυτικά και θα κάνω και βιντεάκι. Σήμερα βιάστηκα να τη φωτογραφίσω ενώ δεν έχει τελειώσει ,,,όπως και τη εκρού ζακέτα μου και ενώ φωτογραφίζαμε κρύβαμε και το νήμα που φαινόταν να έρχεται απο το κουβάρι....κλασσική Μαίρη...ανυπόμονη...εεε αφού βρήκα το μοντέλο αν το αφήσω και να τη ψάχνω μετά?

Πίσω στη λήψη για τον πίνακα λοπόν .....

Αναπαριστούμε ένα πίνακα του Γκόγια , θα βγεί μια φωτογραφία που θα γίνει πίνακας μετά , είναι η χρήση της τεχνολογίας στην τέχνη ...κάποτε θα έπρεπε να ποζάρουν όλοι μαζί για ώρες στον ζωγράφο ....τώρα αποθανατίζονται σε μιά φωτογραφία!

Η ντουλάπα της αδελφής μου έκρυβε τελικά ότι χρειαζόμασταν .....σωστό βεστιάριο και έτσι διαλέχτηκαν τα ρούχα για τη καθεμιά , μέρες πρίν.

Μαντήλες , γυαλιά και καζούρα!!

Οδηγίες .....απο τον Αναστάση που τον έτρωγε και το άγχος άν θα βγούμε όπως μας ήθελε και εμείς να μιλάμε , να κουνιόμαστε ....όχι πιάστηκε το πόδι μου η μία.....όχι καθήστε να τελειώνουμε η άλλη......... όχι τα παιδάκια που ήταν κι αυτά μοντέλα να κυνηγάνε μια χελωνίτσα του βουνού.....καλά περάσαμε !

Με τα κινητά ανά χείρας και τις μαντήλες στα μαλλιά πρέπει να είμασταν μια ....απόκοσμη εικόνα για όσους περνούσαν απο εκείνο το σημείο.

Τέλος ...ότι έγινε έγινε.....θα δούμε στο σπίτι πώς βγήκαμε τελικά!

Η μέρα συννέφιασε αλλά αύριο περιμένουμε ήλιο ξανά και εύχομαι να περάστε όλοι μια χαλαρή, χαρούμενη Πρωτομαγιά!