Ενα πολύχρωμο παιχνιδόσπιτο!!

Γειά σας και καλή σας εβδομάδα!

Δευτέρα όμορφη συννεφιασμένη...ναί έχει και η συννεφιά το ρομαντισμό της , τη θαλπωρή μέσα στο σπίτι και μιά και κλεινόμαστε ας παίξουμε κάτω απο το τραπέζι, εντάξει όχι εμείς.....αλλά  τα παιδάκια.

Στο δικό μου το σπίτι δεν υπάρχουν παιδάκια  και τί δουλειά έχω λοιπόν εγώ να φτιάχνω ένα μικρό καταφύγιο για παιχνίδι ? Δεν έχω αλλά η ιδέα μου άρεσε τόσο πολύ και είχα υφάσματα πολύ όμορφα πιστεύω για να το ράψω όλο αυτό το κάλυμμα για το τραπέζι που το τόλμησα και μπορώ να σας πώ ότι πέρασα πολύ ωραία ράβοντάς το και στο τέλος τέλος αν το κρατήσω το μικρό αυτό σπιτάκι-κάλυμμα θα το απολαύσει ο Ιγκόρ ο οποίος δεν σταματούσε να μπαινοβγαίνει ......απο το παράθυρο παρακαλώ, όταν το έστησα για να το φωτογραφίσω ...να κλέβει το σκυλάκο μου που είχα για παιχίδι μέσα , να τρέχω εγώ να σώσω το ντεκόρ μου και να ξαναφτιάξω το παράθυρο σωστά ......μία τρέλλα τί να σας λέω ...αλλά τον δικαιολογώ , ήταν όμορφα κάτω απο το τραπέζι , ο Ιγκόρ ούτως ή άλλως λατρεύει να κάθεται κάτω απο το τραπέζι , νοιώθει εκεί προφυλαγμένος και ασφαλής, έτσι πιστεύω , ακριβώς όπως τα παιδιά!

Θυμάστε τον εαυτό σας να παίζει έτσι όταν ήσασταν παιδιά ? Δεν είναι πολύ ωραιά αυτή η αίσθηση της κρυψώνας!

Να έχεις όλα σου τα παιχνίδια να σε περιμένουν στο μικρό σου σκεπαστό σπιτάκι!!!

Ενα τέλειο μικρό μαγαζάκι και να πουλάς απο το παράθυρο ζαχαρωτά στους φίλους σου !

Τα Τραπέζια της τραπεζαρίας που μένουν συνήθως αχρησιμοποίητα όλο το χρόνο έτσι μεταμορφώνονται!

Μια πορτούλα είναι απαραίτητη! Πώς θα μπαίνουν τα μικρά?

Υφάσματα μπορούμε να βρούμε κι απο σεντόνια που δεν στρώνουμε πιά και πολύ εύκολα θα στήσετε ένα χώρο παιχνιδιού δημιουργικό και ασφαλές!

Για λίγο ράβοντας όλο αυτό το μεγαλούτσικο κάλυμμα ,  ένοιωσα τη χαρά του παιδικού παιχνιδιού κι ας μην έχω εγγόνια ακόμη , ο κόσμος μου άλλωστε ήταν μιά ζωή τα παιδιά ....το ντύσιμό τους......


Σας φιλώ όλους σας να είστε καλά !!