Wednesday, May 22

Η Ελλάδα που δουλεύει!!!

Εχω παρατηρήσει ότι και παλιά και τώρα ακόμη περισσότερο,  ότι στη ζωή μας , σε ότι μας συμβαίνει στεκόμαστε πολύ περισσότερο στα κακά, στα δύσκολα και αρκετά λιγότερο στα καλά. Τα δίνουμε και τα καλά σημασία και τα μνημονεύουμε αλλά ξεφουσκώνουν γρήγορα σαν κέικ που φουσκώνει,  φουσκώνει για λίγο και μπράφ!   κατεβαίνει ..., αααα και  πολλές φορές  θυμόμαστε τα καλά όταν μας συμβαίνει κάτι δύσκολο , τα χρησιμοποιούμε λίγο σαν αντίδοτο, αυτόνομο το καλό δεν είμαι σίγουρη πόσo μας ενδυναμώνει. 
Προχθές μια περιπέτεια υγείας με οδήγησε στα επείγοντα του Παπαγεωργίου και θέλω να μιλήσω για τους γιατρούς εκει , την αξιωσύνη τους και την ανθρωπιά που εξέπεμψαν σε μένα.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα εκεί, και τώρα και παλαιότερα που ειχα πάει σαν συνοδός συγγενικών μου προσώπων δεν έχω να θυμηθώ παρά μόνο καλά πρόσωπα, καλή αντιμετώπιση.
Είχε πάρα πολύ κόσμο και ασθενοφόρα ερχόντουσαν συχνά αλλά η υποδοχή ήταν οργανωμένη,πολύ  γρήγορα έφτασα στο κισέ όπου έδωσα τα στοιχεία μου. Λόγω αυχενικού μάλλον η ζάλη με είχε παραπάρει  με όλα τα συνεπακόλουθα μιας κρίσης πανικού . Δεν πέρασαν δεκα λεπτά και ήρθε η σειρά μου για μικρή εξέταση απο νοσηλεύτρια προκειμένου να κατατάξει το περιστατικό . Αυτό το στάδιο το βρίσκω πολύ ανθρώπινο, παρηγορητικό, όσο άσχημα κι αν αισθάνεσαι γιατί σίγουρα όλοι πονάνε , όλοι θέλουν να τους δεί  ο γιατρός το γρηγορότερο ωστόσο αυτό δεν είναι εφικτό, όμως σε έχει δεί κάποιος  νοσηλευτής που είναι σε θέση να καθορίσει με ένα τρόπο την πιεστικότητα των συμπτωμάτων σου.
Η σειρά μου ήρθε μετά 3 ώρες, 3 ώρες που το κεφάλι μου ήταν βαρύ σαν καρπούζι, ήμουν γενικά λίγο ράκος, εντάξει θα ήθελα να με δεί κάποιος πιο γρήγορα αλλά αυτό δεν συμβαίνει πολλές φορές ούτε σε ένα ιδιωτικό θεραπευτήριο, έχω τύχει και σε τέτοιο να περιμένω πολύ.
Η νεαρή παθολόγος που με εξέτασε ήταν γρήγορη αλλά όχι βιαστική , με ρώτησε, με άκουσε , σκέφτηκε, μου απάντησε. Ηταν μια καλή γιατρός, μή με ρωτήσετε γιατί, αυτό φαίνεται , είναι όπως ο καλός άνθρωπος, σε κοιτάει στα μάτια, έχει υπομονή σαν να είσαι ο πρώτος ασθενής που βλέπει κι ας είναι ώρες εκεί. Αυτό αισθάνθηκα , ότι όταν ήρθε η σειρά μου,  άξιζε που περίμενα.
Μου συνέστησε κάποιες εξετάσεις και με παρέπεμψε σε ένα νευρολόγο που υπήρχε όπως μου είπε εκείνη την ώρα εκεί, έκρινε ότι ήθελε κι απο εκείνον μία εξέταση.
Σε 10 λεπτά ξαναφώναξαν το όνομά μου και ο νεαρός γιατρός που με έψαξε παρότι τρεχάτος και φουριόζος ήταν κι εκείνος ένας καλός γιατρός. Κάθισε μαζί μου στο διάδρομο περιμένοντας να αδειάσει κάποιο εξεταστήριο , ναι ήταν όλα γεμάτα και άρχισε τις πρώτες ερωτήσεις εκεί για να μη χάνουμε χρόνο όπως είπε , τσαγανό θα το πώ εγώ , κάτι που θα κάναμε κι εμείς στη δουλειά μας προκειμένου να προχωρήσει. Οταν ήρθε η ώρα της εξέτασης είχα και πάλι την ίδια αίσθηση, ότι δεν βιαζόταν κάποιος να με ξεφορτωθεί, ότι έδινε όσο χρόνο χρειαζόταν για μένα.
Θα μπορούσα να σας διηγηθώ μια άλλη ιστορία που μου συνέβη το Μεγάλο Σάββατο όταν σκύλος δάγκασε την κόρη μου και εμένα λίγο που πήγα να τη σώσω και είχα μια εντελώς αντίθετη περιπέτεια σε δημόσιο ίδρυμα , αλλά αυτή τη μέρα τη σβήνω.
Προχθές λοιπόν ήταν μια μέρα που σε ένα δημόσιο νοσοκομείο αισθάνθηκα σιγουριά, ότι είμαι σε καλά χέρια και αυτό που θέλω να πώ με όσα εξιστόρησα είναι  ότι αυτοί οι άνθρωπιο που κάνουν καλά τη δουλειά τους, αυτοί οι Ελληνες ανάμεσά μας πρέπει να το ξέρουν  ότι έχουν την ευγνωμοσύνη μας, την αναγνώρισή μας.
Δεν ξεχνώ ποτέ να το πώ. Οπως θα πώ με εύσχημο τρόπο όταν έχω παράπονο απο μια υπηρεσία, ακόμη πιο έντονα νοιώθω την επιθυμία να πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς και τους νοσηλευτές που έχουν να κάνουν με ανθρώπους, διαχειρίζονται το σώμα τους και την ίδια στιγμή και τη ψυχή τους ακόμη και σε μια μικρή περιπέτεια υγείας και να είναι σίγουροι ότι  και αυτοί που δεν τους το λένε, το αισθάνονται το ευχαριστώ και είναι σαν να τους δίνουν χίλιες ευχές απο μέσα τους, να είναι όλοι τους καλά!



16 comments:

  1. Σπάνιο φαινόμενο, ίσως, αλλά συμβαίνει και χαίρομαι που συνέβη σε εσένα! Πάντοτε λέω και το εννοώ πως δεν είναι σωστό να μπαίνουν όλοι οι άνθρωποι ενός κλάδου στο ίδιο σακί... υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις! Πολλά φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα σου, βλέπεις το αυχενικό με κάνει να απαντάω αργά, όντως είναι σπάνιο ειδικά αυτού του τύπου η οργάνωση με τη διαλογή ασθενών, αυτό δεν τόχω δεί σε άλλο νοσοκομείο αλλά έχω τύχει και σε άλλα με πολύ καλούς γιατρούς,φιλιά πολλά σε ευχαριστώ για το σχόλιο.

      Delete
  2. Καλά κάνεις και το αναφέρεις, διότι πρέπει να λέγονται και τα καλά.
    Όλοι έχουμε βιώσει παρόμοια περιστατικά και έχουμε πέσει σε
    πολύ καλά χέρια, που είναι άξια συγχαρητηρίων, σχετικά με τις συνθήκες
    που δουλεύουν !!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα Ράνια, αυτό που λές ακριβώς, μπερδεύουμε τις συνθήκες στα νοσοκομεία και τα βάζουμε όλα σε ένα ντουρβά που έλεγε κι η γιαγιά μου, όμως εγώ πραγματικά τα ξεχωρίζω και σε τέτοιες συνθήκες οι γιατροί όταν δουλεύουν σωστά πώς να μη πείσ μπράβο, φιλιά πολλά!

      Delete
  3. Χαίρομαι που συμβαίνει και σε άλλους και το παραδέχονται με αγάπη και σεβασμό!
    Η δική μου εμπειρία από τον Άγιο Σάββα(πλήρης κύκλος θεραπειών και χειρουργίων 3 χρόνια) ίναι η καλύτερη δυνατή!Εκεί έξω υπάρχουν άγγελοι και τους οφείλουμε αναγνώριση!!!!
    Να 'σαι καλά κορίτσι μου και καλό σου βράδυ!!!Φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γειά σου Κυριακή μου, έτσι είναι όπως τα λές σε πιστεύω και να σου πώ εκείνη την ώρα που είσαι ένα μάτσο χάλια ο γιατρός είναι σαν Θεός για μένα , γι αυτό και όταν μου φερθεί ανθρώπινα δεν θα σου πώ να με χαιδέψει αλλά με το τρόπο του να δείξει ότι νοιάζεται είναι άγγελος οπως λες κι εσύ δεν το συζητώ και το λέω και μπροστά τους πριν φύγω και τους δίνω και ευχές , πολλά πολλά φιλιά Μαίρη

      Delete
  4. Κατ' αρχήν εύχομαι όλα να είναι περαστικά!!!
    Από 'κει και πέρα, σαφέστατα πρέπει να αναφέρονται και τα καλά!!! Δεν είναι όλοι ίδιοι!!! Αλίμονο!!!
    Απλά, αυτό που σου έκαναν οι γιατροί και το προσωπικό, είναι το... αυτονόητο!!! Μας έχουν κάνει όμως και έχουμε ζήσει τόσο απαίσια περιστατικά που ξεχνάμε εμείς (και ξεχνάνε κι εκείνοι) τον παράγοντα "ανθρωπιά/ευγένεια" και τον παράγοντα "κάνω σωστά τη δουλειά μου"...
    Μακάρι όλοι μας να είμαστε πιο θετικοί και πιο σωστοί, γενικότερα!!!
    Φιλάκια, γλυκιά μου!!! Και πάλι, περαστικά!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ευχαριστώ για τα περαστικά το εύχομαι κι εγώ στον εαυτό μου για να δούμε, αυτό που λές είναι σωστό ότι είναι αυτονόητο αλλά ένα παραπάνω το νοσοκομείο δεν είναι εφορία , έχεις ανάγκη και ηθικής συμπεράστασης πέρα απο το να κάνει σωστά τη δουλειά του, να μην είναι ψυχρός και απόμακρος ο γιατρός και να φύγεις με μια καλή αίσθηση και υπάρχουν πολλοί που δεν τη κάνουν σωστά τη δουλειά τους αλλά είμαστε και εμείς παρα πολλές φορές τόσο αγενείς μαζί τους και επιθετικοί πολλές φορές , έχω ζήσει εκέι κόσμο να φωνάζει να τους μιλάει άσχημα χωίς να έχει δίκιο, φυσικά αν έχεις δίκιο πρέπει να το πείς και έντονα αλλά να ξεσπάς με το παραμικρό ειδικά οταν τους βλέπεις όλους να τρέχουν και να προσπαθούν είναο αδικο και να θυμάσαι και να τους λές και ευχαριστώ γιατι κι αυτό ηθική υποχρέωσή μας είναι αυτονόητα, πολλά φιλιά κι απο εμένα ευχαριστώ για το σχόλιο, καλά να περνάτε στη όμορφη Σύρο, Μαίρη

      Delete
  5. Μαίρη μου σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το όμορφο σχόλιό σου!!!Μου αρέσουν πολύ οι δημιουργίες σου και θα σε επισκέπτομαι και εγώ!!!Φιλάκια και περαστικά σου!!!

    ReplyDelete
  6. Γειά σου Σόφη μου, σε ευχαριστώ , σε έχω βάλει και στο blogloving και έτσι δεν μου ξεφεύγεις, ωραίο το τραπεζοκαρέ σου αλλά δεν ξέρω καθόλου να κεντάω κοφτό που είναι τόσο ωραίο, θα το προσπαθήσω κάποια στιγμή, πολλά φιλιά Μαίρη

    ReplyDelete
  7. Μαίρη, περαστικά σου, μπράβο σου που αφιέρωσες τόσο χρόνο για να πεις τα θετικά που υπάρχουν σ΄αυτό το πονεμένο σύστημα υγείας της Ελλαδίτσας μας και όλοι μας πρέπει να βλέπουμε τα καλά και να τα επικροτούμαι.Σίγουρα υπάρχουν πολλά που πρέπει να διορθωθούν και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει λόγος να ξεσπάμε σε ανθρώπους που προσπαθούν για το καλύτερο, με τα λίγα μέσα που διαθέτουν, στην προκειμένη περίπτωση οι γιατροί και οι νοσηλευτές.
    Να σε καλά Σίσσυ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα Σίσσυ, θέλω να λέω τα καλά, βαρέθηκα τη γκρίνια το λέω και στον άντρα μου να σταματήσουμε γιατί το μόνο εύκολο είναι να βρείς κάτι κακό να σχολιάσεις γύρω σου και έτσι χαλάει και το κλίμα μέσα στο σπίτι, ασ λέμε λοιπόν πιο πολλα ευχάριστα. Η κρεμαστρούλα σου τέλεια!Μπράβο σου Μαίρη!

      Delete
  8. Καλησπέρα Μαίρη μου!!Περαστικά σού εύχομαι!!Εστω μέ μέ πενιχρά μέσα,λόγω τής κρίσης,καί οι γιατροί,αλλά καί τό προσωπικό τών νοσοκομείων,αγωνίζονται γιά ότι καλύτερο μπορούν νά παρέχουν στόν ασθενή!!Φιλάκια!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα Dimi μου ευχαριστώ πολύ, πολλοί γιατροί αγωνίζονται , να ακούνε κι αυτοί καμμια καλή κουβέντα γιατί έτσι θα στηριχτούν, χθές μια φίλη μου έλεγε να κρατήσουμε κανένα φράγκο για την υγεία μας γιατί όλα τα νοσοκομεία θα διαλυθούν κι αυτή ξέρει και να σου πώ με τρόμαξε, δηλαδή πού θα φτάσουμε? Αισιοδοξία , πολλά φιλιά Μαίρη

      Delete
  9. ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ Κ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΣΑΣ ..ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ Κ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ Κ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ Κ ΤΑ ΚΑΛΑ...Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ..ΦΙΛΙΑ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

    ReplyDelete
  10. Σπυριδούλα σε ευχαριστώ πολύ, βαρέθηκα να παραπονιόμαστε μόνο, και η καλή κουβέντα χρειάζεται, πολλά φιλιά Μαίρη

    ReplyDelete

I will be very glad to read your comment!